17 мај 2025
• од Вардарски
Во време кога границите меѓу државите не се минуваат со тенкови, туку со содржини, коментарот на штипјанецот Тони Коцев го отвора прашањето за културната самосвест и медиумската независност на Македонија. Според него, сведочиме на тивок и систематски процес на „меко србизирање“, преку постојано и, како што вели, често небитно медиумско известување за случувањата во Србија.
Коцев посочува дека „македонските телевизии доброволно го србизираат сопственото население“ преку постојана емисија на вести од Србија кои немаат реално значење за македонската јавност. Примери како: „Србија купува авиони од Франција“, „Копаоник осамна под снежна покривка“ или „Ана Брнабиќ зборува англиски“, според него, не се информативни приоритети, туку алатки за емоционална и културна поврзаност со северниот сосед.
„Безобразлукот оди до таму што веќе и не се ни сокриваат – известуваат катадневно за небитни и безврска за Македонија содржини,“ вели Коцев.
Тој предупредува дека станува збор за постепено бришење на националните разлики и интереси преку емпатија и идентификација со сè што доаѓа од Србија. Овој процес, според него, не вклучува тенкови, полиција или окупација во класична смисла – доволно е само да се следат телевизиските програми.
Оваа изјава повлекува важни прашања за медиумската политика и културната самосвест:
Коцев не предлага цензура, туку свесност. Тој повикува на критичка мисла и на преразгледување на уредувачките политики во медиумите, особено кога станува збор за претставување на странски содржини кои немаат директно влијание врз македонската реалност.
Неговата изјава може да се гледа како аларм – не против Србија, туку против загубата на културната самостојност и медиумската објективност.
Како што вели тој на крајот:
„Во Македонија денес веќе не е потребна војска, жандари за да се изврши окупација. Доволно е само да ги следите ТВ програмите.“
Останува прашањето – дали ќе продолжиме да гледаме, без да гледаме?
Зголемени плати и нови инвестиции во големо државно фабричко претпријатие во Бугарија
Расчистен случајот со пукањето во Тетово – лишени од слобода двајца малолетници
17 мај 2025
• од Вардарски
Во време кога границите меѓу државите не се минуваат со тенкови, туку со содржини, коментарот на штипјанецот Тони Коцев го отвора прашањето за културната самосвест и медиумската независност на Македонија. Според него, сведочиме на тивок и систематски процес на „меко србизирање“, преку постојано и, како што вели, често небитно медиумско известување за случувањата во Србија.
Коцев посочува дека „македонските телевизии доброволно го србизираат сопственото население“ преку постојана емисија на вести од Србија кои немаат реално значење за македонската јавност. Примери како: „Србија купува авиони од Франција“, „Копаоник осамна под снежна покривка“ или „Ана Брнабиќ зборува англиски“, според него, не се информативни приоритети, туку алатки за емоционална и културна поврзаност со северниот сосед.
„Безобразлукот оди до таму што веќе и не се ни сокриваат – известуваат катадневно за небитни и безврска за Македонија содржини,“ вели Коцев.
Тој предупредува дека станува збор за постепено бришење на националните разлики и интереси преку емпатија и идентификација со сè што доаѓа од Србија. Овој процес, според него, не вклучува тенкови, полиција или окупација во класична смисла – доволно е само да се следат телевизиските програми.
Оваа изјава повлекува важни прашања за медиумската политика и културната самосвест:
Коцев не предлага цензура, туку свесност. Тој повикува на критичка мисла и на преразгледување на уредувачките политики во медиумите, особено кога станува збор за претставување на странски содржини кои немаат директно влијание врз македонската реалност.
Неговата изјава може да се гледа како аларм – не против Србија, туку против загубата на културната самостојност и медиумската објективност.
Како што вели тој на крајот:
„Во Македонија денес веќе не е потребна војска, жандари за да се изврши окупација. Доволно е само да ги следите ТВ програмите.“
Останува прашањето – дали ќе продолжиме да гледаме, без да гледаме?
Зголемени плати и нови инвестиции во големо државно фабричко претпријатие во Бугарија
Расчистен случајот со пукањето во Тетово – лишени од слобода двајца малолетници
17 мај 2025
• од Вардарски
Во време кога границите меѓу државите не се минуваат со тенкови, туку со содржини, коментарот на штипјанецот Тони Коцев го отвора прашањето за културната самосвест и медиумската независност на Македонија. Според него, сведочиме на тивок и систематски процес на „меко србизирање“, преку постојано и, како што вели, често небитно медиумско известување за случувањата во Србија.
Коцев посочува дека „македонските телевизии доброволно го србизираат сопственото население“ преку постојана емисија на вести од Србија кои немаат реално значење за македонската јавност. Примери како: „Србија купува авиони од Франција“, „Копаоник осамна под снежна покривка“ или „Ана Брнабиќ зборува англиски“, според него, не се информативни приоритети, туку алатки за емоционална и културна поврзаност со северниот сосед.
„Безобразлукот оди до таму што веќе и не се ни сокриваат – известуваат катадневно за небитни и безврска за Македонија содржини,“ вели Коцев.
Тој предупредува дека станува збор за постепено бришење на националните разлики и интереси преку емпатија и идентификација со сè што доаѓа од Србија. Овој процес, според него, не вклучува тенкови, полиција или окупација во класична смисла – доволно е само да се следат телевизиските програми.
Оваа изјава повлекува важни прашања за медиумската политика и културната самосвест:
Коцев не предлага цензура, туку свесност. Тој повикува на критичка мисла и на преразгледување на уредувачките политики во медиумите, особено кога станува збор за претставување на странски содржини кои немаат директно влијание врз македонската реалност.
Неговата изјава може да се гледа како аларм – не против Србија, туку против загубата на културната самостојност и медиумската објективност.
Како што вели тој на крајот:
„Во Македонија денес веќе не е потребна војска, жандари за да се изврши окупација. Доволно е само да ги следите ТВ програмите.“
Останува прашањето – дали ќе продолжиме да гледаме, без да гледаме?
Зголемени плати и нови инвестиции во големо државно фабричко претпријатие во Бугарија
Расчистен случајот со пукањето во Тетово – лишени од слобода двајца малолетници