17 мај 2025
• од Вардарски
Професорката по француски јазик на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“, Дореана Христова, преку остар јавен став на социјалните мрежи го изрази своето длабоко несогласување со политичките и геостратешките насоки кои ги следат одредени актери во македонскиот јавен живот. Таа предупредува на, како што вели, „перфидни и деструктивни политички и медиумски структури“ кои, според неа, ја туркаат државата кон сериозна историска ретроградност и губење на суверенитетот.
Во својот статус, Христова директно ги посочува лидерот на ВМРО-ДПМНЕ Христијан Мицкоски, универзитетската професорка Гордана Сиљановска-Давкова, политичарите Иван Стоиљковиќ и Рашела Мизрахи, како и новинарот Драган Павловиќ Латас, меѓу другите, како дел од „коалиција на предавници“ кои, како што пишува, дејствуваат во сојуз со странски интереси – првенствено српски и унгарски – со крајна цел да се редефинира македонскиот идентитет и територијален интегритет.
Професорката ја доведува под сомнеж валидноста и вистинската природа на најавениот стратешки договор со Обединетото Кралство, тврдејќи дека станува збор за медиумска конструкција, а не за вистинско економско или безбедносно партнерство. Таа смета дека договорот служи како параван за лобирање за прифаќање мигранти и одвлекување внимание од вистинските геополитички игри.
Дополнително, таа го проблематизира отворањето на македонски културен центар, кое, според неа, е организирано во соработка со актери блиски до Белград и Вучиќ, со цел, како што наведува, „српско-македонски активности за миење мозоци“.
„Се повторува сценарио од периодот по Првата светска војна“, предупредува Христова, „кога македонската територија беше де факто под српска власт, и сега повторно се вее крунисано српско знаме над нашата земја.“
Посочувајќи на сојузот меѓу српските, унгарските и, како што вели, „еврејските елити“, таа ја споредува актуелната состојба со потенцијално создавање на „нова Газа на Балканот“ – опкружена и контролирана од странски интереси.
Христова истакнува дека Европската Унија не прифаќа федерации и предупредува дека евентуалното претставување на Македонија како „српска територија“ ќе биде автогол за македонските национални интереси.
Анализа или аларм?
Иако ставовите на професорката се исклучително критички и носат голема политичка тежина, тие отвораат поширока дебата за улогата на интелектуалците во современото политичко опкружување. Нејзиниот текст е пример за тоа како академските гласови – дури и кога се контроверзни – можат да предизвикаат јавна дискусија за правецот во кој се движи државата.
Дали ова е прекумерна алармантност или потребно предупредување? Јавноста останува поделена, но професорката Христова, со својот статус, дефинитивно внесе дополнителна енергија во политичко-општествените дебати во земјата.
Зголемени плати и нови инвестиции во големо државно фабричко претпријатие во Бугарија
Расчистен случајот со пукањето во Тетово – лишени од слобода двајца малолетници
17 мај 2025
• од Вардарски
Професорката по француски јазик на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“, Дореана Христова, преку остар јавен став на социјалните мрежи го изрази своето длабоко несогласување со политичките и геостратешките насоки кои ги следат одредени актери во македонскиот јавен живот. Таа предупредува на, како што вели, „перфидни и деструктивни политички и медиумски структури“ кои, според неа, ја туркаат државата кон сериозна историска ретроградност и губење на суверенитетот.
Во својот статус, Христова директно ги посочува лидерот на ВМРО-ДПМНЕ Христијан Мицкоски, универзитетската професорка Гордана Сиљановска-Давкова, политичарите Иван Стоиљковиќ и Рашела Мизрахи, како и новинарот Драган Павловиќ Латас, меѓу другите, како дел од „коалиција на предавници“ кои, како што пишува, дејствуваат во сојуз со странски интереси – првенствено српски и унгарски – со крајна цел да се редефинира македонскиот идентитет и територијален интегритет.
Професорката ја доведува под сомнеж валидноста и вистинската природа на најавениот стратешки договор со Обединетото Кралство, тврдејќи дека станува збор за медиумска конструкција, а не за вистинско економско или безбедносно партнерство. Таа смета дека договорот служи како параван за лобирање за прифаќање мигранти и одвлекување внимание од вистинските геополитички игри.
Дополнително, таа го проблематизира отворањето на македонски културен центар, кое, според неа, е организирано во соработка со актери блиски до Белград и Вучиќ, со цел, како што наведува, „српско-македонски активности за миење мозоци“.
„Се повторува сценарио од периодот по Првата светска војна“, предупредува Христова, „кога македонската територија беше де факто под српска власт, и сега повторно се вее крунисано српско знаме над нашата земја.“
Посочувајќи на сојузот меѓу српските, унгарските и, како што вели, „еврејските елити“, таа ја споредува актуелната состојба со потенцијално создавање на „нова Газа на Балканот“ – опкружена и контролирана од странски интереси.
Христова истакнува дека Европската Унија не прифаќа федерации и предупредува дека евентуалното претставување на Македонија како „српска територија“ ќе биде автогол за македонските национални интереси.
Анализа или аларм?
Иако ставовите на професорката се исклучително критички и носат голема политичка тежина, тие отвораат поширока дебата за улогата на интелектуалците во современото политичко опкружување. Нејзиниот текст е пример за тоа како академските гласови – дури и кога се контроверзни – можат да предизвикаат јавна дискусија за правецот во кој се движи државата.
Дали ова е прекумерна алармантност или потребно предупредување? Јавноста останува поделена, но професорката Христова, со својот статус, дефинитивно внесе дополнителна енергија во политичко-општествените дебати во земјата.
Зголемени плати и нови инвестиции во големо државно фабричко претпријатие во Бугарија
Расчистен случајот со пукањето во Тетово – лишени од слобода двајца малолетници
17 мај 2025
• од Вардарски
Професорката по француски јазик на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“, Дореана Христова, преку остар јавен став на социјалните мрежи го изрази своето длабоко несогласување со политичките и геостратешките насоки кои ги следат одредени актери во македонскиот јавен живот. Таа предупредува на, како што вели, „перфидни и деструктивни политички и медиумски структури“ кои, според неа, ја туркаат државата кон сериозна историска ретроградност и губење на суверенитетот.
Во својот статус, Христова директно ги посочува лидерот на ВМРО-ДПМНЕ Христијан Мицкоски, универзитетската професорка Гордана Сиљановска-Давкова, политичарите Иван Стоиљковиќ и Рашела Мизрахи, како и новинарот Драган Павловиќ Латас, меѓу другите, како дел од „коалиција на предавници“ кои, како што пишува, дејствуваат во сојуз со странски интереси – првенствено српски и унгарски – со крајна цел да се редефинира македонскиот идентитет и територијален интегритет.
Професорката ја доведува под сомнеж валидноста и вистинската природа на најавениот стратешки договор со Обединетото Кралство, тврдејќи дека станува збор за медиумска конструкција, а не за вистинско економско или безбедносно партнерство. Таа смета дека договорот служи како параван за лобирање за прифаќање мигранти и одвлекување внимание од вистинските геополитички игри.
Дополнително, таа го проблематизира отворањето на македонски културен центар, кое, според неа, е организирано во соработка со актери блиски до Белград и Вучиќ, со цел, како што наведува, „српско-македонски активности за миење мозоци“.
„Се повторува сценарио од периодот по Првата светска војна“, предупредува Христова, „кога македонската територија беше де факто под српска власт, и сега повторно се вее крунисано српско знаме над нашата земја.“
Посочувајќи на сојузот меѓу српските, унгарските и, како што вели, „еврејските елити“, таа ја споредува актуелната состојба со потенцијално создавање на „нова Газа на Балканот“ – опкружена и контролирана од странски интереси.
Христова истакнува дека Европската Унија не прифаќа федерации и предупредува дека евентуалното претставување на Македонија како „српска територија“ ќе биде автогол за македонските национални интереси.
Анализа или аларм?
Иако ставовите на професорката се исклучително критички и носат голема политичка тежина, тие отвораат поширока дебата за улогата на интелектуалците во современото политичко опкружување. Нејзиниот текст е пример за тоа како академските гласови – дури и кога се контроверзни – можат да предизвикаат јавна дискусија за правецот во кој се движи државата.
Дали ова е прекумерна алармантност или потребно предупредување? Јавноста останува поделена, но професорката Христова, со својот статус, дефинитивно внесе дополнителна енергија во политичко-општествените дебати во земјата.
Зголемени плати и нови инвестиции во големо државно фабричко претпријатие во Бугарија
Расчистен случајот со пукањето во Тетово – лишени од слобода двајца малолетници